In vitro krok po kroku – wszystko o zapłodnieniu pozaustrojowym

W związku z licznymi zapytaniami o zapłodnienie in vitro, w dzisiejszym wpisie przybliżymy Wam szczegóły tej metody. Na czym polega? Jak przebiega cały proces? Wszystko o in vitro – szczegółowo opisujemy każdy z etapów.

In vitro – co to jest?

Metoda in vitro polega na połączeniu plemnika i komórki jajowej w warunkach laboratoryjnych, poza organizmem kobiety. Zapłodnienie in vitro umożliwia parom posiadanie potomstwa w przypadku niepłodności.

Wskazania do zabiegu in vitro

Szczególnymi wskazaniami do wykonania zabiegu są takie przyczyny niepłodności jak:

• niepłodność idiopatyczna,
• endometrioza,
• niedrożność jajowodów,
• niska jakość nasienia.

Na czym polega przygotowanie do in vitro?

Do zabiegu in vitro należy nie tylko przygotować organizm fizycznie, ale również przyjąć odpowiednie nastawienie psychiczne, które jest równie ważne dla powodzenia zapłodnienia.

Jak przygotować organizm fizycznie?

Przed zabiegiem zapłodnienia pozaustrojowego pacjentka powinna stosować odpowiednią dietę. Co zawrzeć w diecie, by szanse powodzenia zabiegu wzrosły?

• Białko – usprawni ono produkcję zdrowszych komórek jajowych. Bogate w białko produkty to m.in. chude mięso, ryby, fasola, soczewica,
• Wapń – dostarcza składniki odżywcze, które są pomocne przy procesie zapładniania. Dużo wapnia znajduje się w jogurtach, migdałach, serach czy zielonych warzywach.
• Kwas foliowy – znajduje się w fasoli, grochu, soczewicy, zbożach oraz orzechach.

Oprócz tego zaleca się, by odpowiednio nawadniać organizm, pijąc przynajmniej 2 litry płynów dziennie. Warto również wyeliminować alkohol oraz kawę. Całkowicie należy zrezygnować z palenia papierosów. Przyjmowanie leków należy konsultować z lekarzem. Warto również usprawniać przepływ krwi poprzez umiarkowaną aktywność fizyczną, taką jak spacery czy lekkie ćwiczenia.

Przygotowanie mentalne do in vitro

Przed zabiegiem para powinna się wzajemnie wspierać i nastawiać pozytywnie. Pomagają w tym rozmowy i zwierzanie się ze wszystkich uczuć związanych z planowanym zabiegiem, by nie kumulować w sobie negatywnych emocji lub niepokoju. Wsparcie psychologiczne jest również oferowane przez klinikę Gameta.

Po zakwalifikowaniu pary do leczenia metodą zapłodnienia pozaustrojowego (in vitro, IVF), para przechodzi przez kolejne etapy. Poniżej opisano każdy z etapów procedury.

Na czym polega In vitro – przebieg, etapy, postępowanie

Proces in vitro składa się z czterech etapów. Każdy z nich stanowi kolejny krok, mający na celu prawidłowe pobranie komórek rozrodczych oraz zapłodnienie komórki jajowej i umieszczenie jej w organizmie kobiety.

ETAP I in vitro – stymulacja owulacji

Celem stymulacji (indukcji) owulacji jest uzyskanie większej niż w cyklu naturalnym liczby dojrzałych komórek jajowych (oocytów), aby zwiększyć szansę na uzyskanie prawidłowego zarodka i zajście w ciążę. Stymulacja trwa do momentu, aż pęcherzyki osiągną odpowiednią wielkość. Wtedy lekarz podejmuje decyzję o jej zakończeniu i zaplanowaniu punkcji, czyli pobraniu komórek jajowych.

Jak przebiega stymulacja owulacji?

• Na początku procesu in vitro pacjentka otrzymuje tzw. kartę monitorowana stymulacji, w której lekarz zapisuje dawki leków dobrane indywidualnie dla niej.
• Leki podawane są w formie zastrzyków podskórnych, które po przeszkoleniu przez personel medyczny kliniki pacjentka jest w stanie samodzielnie wykonać w domu.
• Leki muszą być przyjmowane o tej samej porze każdego dnia. Porę przyjmowania leków wyznacza lekarz.
• W trakcie przyjmowania leków mogą pojawić się skutki uboczne w formie plamienia lub krwawienia. Są one jednak normalną reakcją organizmu i nie należy się ich obawiać.
• Wizyty w trakcie stymulacji odbywają się w klinice co 2-3 dni. Podczas tych wizyt monitorowany jest wzrost pęcherzyków w jajnikach, czyli wykonywane jest USG oraz, w niektórych sytuacjach, oznaczane są hormony.
• Jeżeli lekarz zleci wykonanie badania krwi, pacjentka jest proszona o pojawienie się w klinice na 2 godziny przed planowaną wizytą w celu pobrania krwi. Badanie krwi nie wymaga bycia na czczo.

Przyjmowanie jakichkolwiek leków w trakcie trwania stymulacji powinno być konsultowane z lekarzem prowadzącym.

ETAP II in vitro – pobranie komórek jajowych (punkcja)

Pobranie komórek jajowych odbywa się metodą punkcji. Zabiegu dokonuje się, gdy w ocenie lekarza pęcherzyki osiągną odpowiednią wielkość. Punkcję wykonuje się w krótkotrwałym znieczuleniu ogólnym, dożylnym pod kontrolą USG. Pobranie komórek jajowych trwa około 10-20 minut.

• Pacjentka oraz jej partner powinni pojawić się w klinice na jedną godzinę przed zabiegiem pobrania komórek jajowych. W związku z podaniem znieczulenia ogólnego nie wolno spożywać posiłków, pić napojów ani żuć gumy przez 6 godzin przed planowanym znieczuleniem.
• Personel medyczny przeprowadzi wywiad epidemiologiczny i anestezjologiczny, dopełnione zostaną formalności.
• Podczas trwania zabiegu partner zostanie poproszony o oddanie nasienia w laboratorium seminologicznym.
• W dniu pobrania komórek jajowych pacjentka oraz jej partner przebywają w klinice około 4-6 godzin. Bezpośrednio po zabiegu odbędzie się wizyta lekarska, podczas której lekarz poinformuje parę o liczbie pobranych komórek i zaleceniach po punkcji
• W dniu podania znieczulenia nie wolno prowadzić samochodu ani obsługiwać sprzętu mechanicznego.

ETAP III in vitro – transfer zarodków

Po drugim etapie następuje laboratoryjne zapłodnienie pobranej komórki jajowej plemnikiem. Do zapłodnienia w laboratorium wybiera się sześć komórek jajowych, z których powstaje tyle samo zarodków. Statystycznie cztery z nich rozwijają się prawidłowo. W ciągu 2-5 dni od momentu pobrania komórek jajowych od pacjentki dokonuje się transferu jednego lub dwóch zarodków do jamy macicy. Kobietom dobrze rokującym, które nie ukończyły 35 roku życia, pomyślnie przechodziły zabiegi in vitro w przeszłości oraz od których pobrano dużą liczbę zdrowych komórek jajowych, transferuje się jeden zarodek w celu uniknięcia ryzyka rozwoju ciąży mnogiej. Pozostały pacjentkom podaje się dwa zarodki.

Zabieg wykonywany jest pod kontrolą USG, trwa 10 – 15 minut. Zarodki do macicy transferuje się drogą dopochwową przy użyciu specjalistycznego katetera.

Jak przygotować się do transferu?

Pacjentka stawia się w klinice na jedną godzinę przed transferem zarodków. W tym czasie należy wypić pół litra wody w celu umiarkowanego wypełnienia pęcherza. Taki stan zapewnia lekarzowi lepsza widoczność macicy.

Po transferze pacjentka otrzymuje kartę informacyjną z zaleceniami lekarskimi, dotyczącymi m.in. przyjmowanych leków. Kobiety, u których przeprowadzana transfer zarodków mogą prowadzić normalny tryb życia, powinny jednak unikać wzmożonego wysiłku fizycznego oraz ograniczyć intensywną aktywność sportową.

W szóstej dobie po punkcji ponownie nastąpi kontakt ze strony embriologa, który przekaże informacje o liczbie zarodków do zamrożenia (lub ich braku).

ETAP IV in vitro – badanie BETA hCG

Dla wielu par najtrudniejszym etapem w przebiegu in vitro jest okres oczekiwania na wyniki testu ciążowego. O tym, czy w organizmie kobiety rozwija się płód, para dowiaduje się po wykonaniu badania Beta hCG, czyli ciążowego testu wykonanego z krwi matki jedenaście dni po transferze zarodków. Można wykonać go w klinice Gameta lub w poradni w miejscu zamieszkania.

W przypadku pozytywnego wyniku testu pacjentce wykonuje się badanie USG w terminie 7-9 dni od otrzymania wyniku. Jeżeli wynik testu będzie negatywny, lekarz zaproponuje wykonanie transferu z mrożonych zarodków (FET), jeśli udało się je otrzymać lub wizytę lekarską w celu omówienia dalszych możliwości leczenia.

Czynniki prognostyczne powodzenia leczenia metodą in vitro

Nasi pacjenci bardzo często pytają o szanse na zajście w ciążę po zapłodnieniu pozaustrojowym. Niestety odpowiedź na to pytanie jest niemożliwa ze względu na dużą liczbę czynników, które wpływają na szanse powodzenia. Jakie czynniki powodzenia leczenia niepłodności metodą in vitro mają największe znaczenie?

• Wiek kobiety i rezerwa jajnikowa. Z wiekiem kobiety spadają liczba oraz jakość wytwarzanych komórek jajowych, co ma bezpośrednie przełożenie na płodność.
• Przyczyny niepłodności – w zależności od nich szanse na zapłodnienie rosną lub maleją. Im mniej wyniszczające organizm schorzenia występują u któregoś z partnerów, tym większe są szanse na zajście w ciążę.
• Wskaźnik BMI – nadwaga i otyłość zmniejszają szansę na zajście w ciążę. BMI przekraczające 30 znacznie ogranicza płodność.
• Palenie papierosów – toksyczne substancje zawarte w tytoniowym dymie obniżają szanse na zajście w ciążę nawet o połowę w stosunku do kobiet niepalących.
• Parametry nasienia – duże znaczenie przy szansach na zapłodnienie ma również jakość męskiego nasienia. Im mniejsza liczba progresywnych plemników, tym niższe szanse na zapłodnienie.
• Budowa narządów rodnych – szanse na zajście w ciążę znacznie wzrastają, jeżeli budowa narządów rodnych jest prawidłowa i nie występują w nich zrosty, guzy, mięśniaki ani stany zapalne.

Metoda in vitro a wsparcie psychologa

Pamiętajcie, na każdym etapie procedury czeka na Was wsparcie psychologa. Możecie umówić się na spotkanie, wyjaśnić Wasze obawy i lęki.

POWODZENIA!!!